ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
که از انجام کاری نادم و متاسف شده باشند
و یا بخواهند کسی را از ارتکاب به اعمال غیر معقول که ناشی از علت جهالت یا جوانی است بر حذر دارند.
عبارت بالا که جنبه افسوس و ندامت دارد هنگامی به کار برده می شود که از آیه 36 از سوره مبارکه المومنون است
که پس از شرح مقدمه ای به عبارت: هیهات، هیهات لما توعدون ختم می شود.
خدای تعالی در این سوره از قرآن کریم
پس از آنکه از کیفیت خلقت بشر به وسیله نطفه و علقه ( خون منعقد شده) و گوشت و استخوان بحث می کند
و آیه فتبارک الله احسن الخالقین را با خلقت زیبای آدمی نازل می فرماید
آن گاه راه سعادت و درستکاری را از رهگذر طاعت و تسلیم و توحید و فروتنی و انجام فرایض موضوعه می آموزد
و با ارسال مثل از طوفان نوح و سایر گرفتاریهایی که دامنگیر اقوام ضاله نظیر ثمود
و عاد و لوط و… شده است آدمی را از طریق شرک و ضلالت برحذر می دارد و جداً نهی می کند
که جز خدای یگانه را پرستش نکند و از صراط مستقیم توحید و یکتاپرستی منحرف نشود:
اعبدوالله مالکم من اله غیره افلاتتقون، آیه 24.
زیرا از اصنام چوبی و بتهای سنگی و بشر ضعیف و زبون نظیر فرعون کاری ساخته نیست
تا خدایی کنند و نیاز مخلوق را از هر حیث برآورند.